Я люблю вызовы перевода. К ним, кроме прочего, можно отнести стихи. За перевод нескольких стихов Владимира Высоцкого я получил почетную награду на фестивале «Тропами Высоцкого – песни привередливые» в 2016 году.
Некоторые переводы когда-то могли оказаться разве что в ящике стола. В нынешнее время, благодаря Интернету, ими можно поделиться с потенциальными читателями, что я с удовольствием и делаю.
Помимо произведений Владимира Высоцкого, я также разместил перевод забавного стишка Андрея Дементьева о трудностях старения.
Сыт я по горло, до подбородка.
Даже от песен стал уставать.
Лечь бы на дно, как подводная лодка,
Чтоб не могли запеленговать.Друг подавал мне водку в стакане,
Друг говорил, что это пройдет.
Друг познакомил с Веркой по пьяни -
Мол, Верка поможет, а водка спасет.Не помогли ни Верка, ни водка.
С водки похмелье, а с Верки - что взять?
Лечь бы на дно, как подводная лодка,
Чтоб не могли запеленговать.Сыт я по горло, сыт я по глотку.
Ох, надоело петь и играть!
Лечь бы на дно, как подводная лодка,
И позывных не передавать.W. Wysocki
Syty już jestem, nic mi nie trzeba,
Nawet śpiewanie męczy mnie w mig.
Byle by tylko w dnie się zagrzebać,
Tak żeby nie mógł znaleźć mnie nikt.Kumpel nalewał mi wódkę do szklanki,
Kumpel powiedział – to przejdzie, więc chlej!
Później z dziewczyną mnie poznał jak z bajki,
Wiesz, przy niej zapomnisz, a z wódką jest lżej.Lecz nie pomogła ni wódka, ni dziewczę,
Po jednym niesmak, po drugim zaś kac.
Byle w tym dnie by się znaleźć nareszcie,
Tak by mnie nie mógł nikt znaleźć choć raz.Syty już jestem, po same trzewia.
Nawet śpiewanie obrzydło mi!
Byle by tylko w dnie się zagrzebać,
Tak żeby nie mógł znaleźć mnie nikt.(przeł. Michał Bajorek)
Случай на шахте
Сидели пили вразнобой
"Мадеру", "старку", "зверобой",
И вдруг нас всех зовут в забой, до одного:
У нас - стахановец, гагановец,
Загладовец,- и надо ведь,
Чтоб завалило именно его.Он - в прошлом младший офицер,
Его нам ставили в пример,
Он был, как юный пионер - всегда готов,-
И вот он прямо с корабля
Пришел стране давать угля,-
А вот сегодня - наломал, как видно, дров.Спустились в штрек, и бывший зек -
Большого риска человек -
Сказал: "Беда для нас для всех, для всех одна:
Вот раскопаем - он опять
Начнет три нормы выполнять,
Начнет стране угля давать - и нам хана.Так что, вы, братцы,- не стараться,
А поработаем с прохладцей -
Один за всех и все за одного".
...Служил он в Таллине при Сталине -
Теперь лежит заваленный,-
Нам жаль по-человечески его...W. Wysocki
„Zdarzenie w kopalni”
Piliśmy sobie każdy wie,
Wódeczkę z gwinta, piwko mdłe.
Gdy nagle „Na dół, zbierać się!”, tak alarm brzmiał.
To jeden z nas w robocie as,
każdemu w dupę chyba wlazł.
I przysypało właśnie jego, pech tak chciał.On portów naszych bronił bram,
za przykład go stawiali nam,
bo tak jak harcerz zawsze pomoc pragnął nieść.
Gdy marynarską rzucił brać,
ojczyźnie przyszedł węgla dać.
I przez ten węgiel przysypany leży gdzieś.Zeszliśmy w szyb i jeden typ,
co kiedyś siedział, to nie wstyd.
Zatrzymał gestem ręki nas dodając tak: „Jak odkopiemy, jego mać,
znów zechce węgla komuś dać!
A my przesrane wtedy mamy i to jak!Tak więc pracujmy z taką mocą,
By się nie zmęczyć, no bo po co?
I żeby nikt tu bohatera nie grał sam!
... był nagradzany i miał plany,
A teraz leży przysypany.
A tak po ludzku to zwyczajnie żal go nam...(przeł. Michał Bajorek)
Быть стариками непростая штука,
Не все умеют стариками быть.
Дожить до старости еще не вся наука,Куда трудней достоинство хранить.
Не опуститься, не поддаться хвори,
Болячками другим не докучать,
Уметь остановиться в разговоре,
Поменьше наставлять и поучать.Не требовать излишнего вниманья,
Обид, претензий к близким не копить,
До старческого не дойти брюзжанья,
Совсем не просто стариками быть.И не давить своим авторитетом,
И опытом не слишком донимать,
У молодых свои приоритеты
И это надо ясно понимать.Пусть далеко не все тебе по нраву,
Но не пытайся это изменить,
И ложному не поддавайся праву
Других уму и разуму учить.Чтоб пеною не исходить при споре,
Не жаловаться и поменьше ныть,
Занудство пресекая априори,
Совсем не просто стариками быть.И ни к чему подсчитывать морщины,
Пытаясь как-то время обмануть,
У жизни есть на все свои причины,
И старость это неизбежный путь.А если одиночество случиться,
Уметь достойно это пережить.
Быть стариками трудно научиться,
Не все умеют стариками byt’Andriej Dementiew
Staruszkiem być - to kunszt jest osobliwy
Bo tak naprawdę w tym tkwi całe zło,
że pestką jest osiągnąć wiek sędziwyZaś znacznie trudniej godnie znosić to,
Tak, aby nie dać zgnębić się chorobie
i nie wyglądać jak ostatni dziad,
potrafić w język ugryźć się w rozmowie,
i nie udzielać mnóstwa mądrych rad.Uwagi zbytniej innym nie zabierać,
Pretensji do najbliższych nie mieć, lecz
tak do nich mówić, by nie gderać.
Staruszkiem być – to nie jest łatwa rzecz.Twój autorytet może nudzić już niestety,
A doświadczenie męczyć raz po raz.
Wszak młodzi mają swoje priorytety,
Zrozumieć to najwyższy nadszedł czas.Choć wiele zjawisk męczy dokuczliwie
to nie walcz nawet z tą najgorszą z plag,
no i nie poddaj się kuszącej perspektywie
Aby pouczać innych, co ma być i jak.Dbaj, aby w kłótni piany z ust nie toczyć,
Ględzenie swe na zawsze rzucić precz,
nie skarżyć się i zbytnio się nie boczyć.
Staruszkiem być - to nie jest łatwa rzeczOszukać czasu nie da się za życia,
liczenie zmarszczek nie przyniesie zmian.
A starość jest tą drogą do przebycia,
Co właśnie życie wymyśliło nam.A gdy samotność zechce Ci dokuczyć,
Z godnością jednak trzeba dalej żyć,
bo bycia starym ciężko się nauczyć
i mało kto potrafi starym być.(przeł. Michał Bajorek)